Stolica: Tirana
Waluta: lek albański (LK);
Język urzędowy: albański
WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE. Od 29 maja 2003 r. obywatele RP mogą wjeżdżać bez wizy i przebywać na terytorium Albanii do 30 dni jednorazowo, z prawem przedłużenia pobytu maksymalnie do 90 dni w okresie jednego roku. Formalności związanych z przedłużeniem pobytu można dopełnić w komisariacie policji właściwym dla miejsca pobytu. Od obywateli RP nie pobiera się granicznych opłat wjazdowych. Dotyczy to również kierowców tirów i autobusów. Osoby podejmujące pracę na terenie Albanii w okresie dłuższym niż 90 dni powinny uzyskać zezwolenie na pracę i wizę w odpowiednich urzędach albańskich. Nie wymaga się od turystów posiadania powrotnego biletu ani określonej kwoty pieniędzy. Przy wyjeździe od posiadaczy paszportów zwykłych pobierana jest na lotnisku opłata w wysokości 10 EUR.
PRZEPISY CELNE. Nie ma specjalnych uregulowań dotyczących wwozu pieniędzy; wywóz pieniędzy ograniczony jest do kwoty 10 tys. EUR na osobę. Nie ma restrykcji celnych odbiegających od powszechnie przyjętych standardów.
MELDUNEK. Nie ma obowiązku meldunkowego.
UBEZPIECZENIE. Ubezpieczenie osobowe nie jest obowiązkowe. W Albanii nie ma towarzystw współpracujących z polskimi firmami ubezpieczeniowymi.
SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Od przyjeżdżających do Albanii nie wymaga się świadectwa szczepień ochronnych. Jednakże przed każdym przyjazdem należy sprawdzić zalecenia co do szczepień. Dostęp do opieki medycznej jest dla polskich turystów bezpłatny. W Tiranie powstało ostatnio kilka prywatnych przychodni lekarskich (bez możliwości hospitalizacji). Koszt wizyty wynosi ok. 40 EUR.
BEZPIECZEŃSTWO. Tak jak w innych krajach tego regionu należy zachować ostrożność z uwagi na możliwość kradzieży mienia lub samochodu. Do miejsc szczególnie niebezpiecznych zaliczyć można górskie tereny północnej Albanii.
INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Podróżujący samochodem powinni liczyć się z koniecznością wniesienia przy wyjeździe opłaty za korzystanie z dróg w wysokości 1 EUR za każdy dzień pobytu. Ponadto powinni mieć międzynarodowe prawo jazdy oraz ubezpieczenie OC – tzw. zieloną kartę. Uznawane są zielone karty wystawiane przez polskie towarzystwa ubezpieczeniowe. Kierowcy albańscy zasadniczo nie przestrzegają przepisów ruchu drogowego. Nagminne jest wymuszanie pierwszeństwa przejazdu, przechodzenie i przejeżdżanie na czerwonym świetle oraz jazda pod prąd. Ostatnio zmodernizowano część dróg głównych, jednakże stan pozostałych jest fatalny. Nie zaleca się poruszania się po drogach po zmroku ze względu na nie oświetlonych użytkowników dróg (motocykle, rowery, piesi) oraz nie oznakowane i nie oświetlone przeszkody na drodze (m.in. otwarte studzienki kanalizacyjne). Praktycznie nie ma autoryzowanych stacji napraw samochodów poza Mercedesem i Oplem w Tiranie (o bardzo niskiej jakości usług). Najbliższe funkcjonują w Macedonii i Grecji.
PRZYDATNE INFORMACJE
• Jest coraz więcej bankomatów, jednak korzystać z nich mogą tylko posiadacze kart wydanych w Albanii.
• Baza turystyczna jest słabo rozwinięta. W Tiranie można zatrzymać się w kilku hotelach o wysokim standardzie – koszt noclegu jednej osoby za dobę wynosi od 70 do 400 EUR. Na wybrzeżu można skorzystać z pensjonatów – ceny od 30 do 50 EUR od osoby za dobę. Brakuje pól namiotowych i kempingów.
• Należy liczyć się z występującymi regularnie, codziennymi brakami w dostawach energii elektrycznej i wody, dochodzącymi do 12–14 godzin na dobę w całej Albanii.
• Dużym utrudnieniem jest niewydolna sieć telefoniczna, co utrudnia łączność z Tiraną, w tym również z ambasadą. Sieć telefonii komórkowej nie obejmuje terenów północnych i górskich.
• Znajomość języków obcych nie jest powszechna. W dużych miastach można porozumieć się w języku włoskim lub angielskim.
• Urzędy pracują w okresie letnim w godzinach 8.00–14.00 i 16.00–18.00, w okresie zimowym w godzinach 8.00–16.00.
• Sklepy otwarte są w zależności od decyzji właściciela, zwyczajowo od 8.00 do 21.00; w okresie letnim niektóre sklepy zamykane są w godzinach 12.00–16.00.
źródło: MSZ
RELIGIA, OBYCZAJE. W Albanii obowiązują normy obyczajowe podobne do norm przyjętych w innych krajach bałkańskich. Na terenach wiejskich turystyka nie jest znana, co niesie ze sobą pewne utrudnienia. Albania to kraj tolerancji religijnej, a kwestie natury religijnej nie stwarzają problemów przyjezdnym.