Wyjazd do Francji

PRZEPISY WJAZDOWE. Obywatele polscy korzystają z prawa do swobodnego przepływu osób w ramach Unii Europejskiej/Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu (niezależnie od jego celu) na terytorium Republiki Francuskiej do 90 dni jest paszport bądź dowód osobisty (również starego wzoru – do końca 2007 r.). Przed wyjazdem należy się upewnić, czy dokument jest w wystarczająco dobrym stanie technicznym i pozwala na stwierdzenie tożsamości (szczególną uwagę w przypadku starszych, książeczkowych dowodów osobistych należy zwrócić na aktualność zdjęcia).
Te same zasady obowiązują przy podróżach do francuskich departamentów zamorskich, tj. Gwadelupy, Martyniki, Gujany Francuskiej i Reunion. Natomiast przy wyjazdach na obszar francuskich zamorskich wspólnot terytorialnych (poza metropolią i wymienionymi wyżej departamentami zamorskimi) na okres przekraczający 90 dni niezbędna jest wiza – z wyłączeniem przypadków prowadzenia własnej działalności gospodarczej lub posiadania zezwolenia na pracę na tych terytoriach.
W przypadku pobytu nie przekraczającego trzech miesięcy obywatele UE uzyskują prawo pobytu w innym państwie członkowskim bez żadnych dodatkowych warunków i formalności poza koniecznością posiadania ważnego dowodu tożsamości lub paszportu. Prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu uzyskuje też członek rodziny obywatela UE, niezależnie od jego przynależności państwowej. Ograniczenia swobodnego przemieszczania się i pobytu mogą mieć miejsce jedynie z uwagi na zasady polityki bezpieczeństwa i zdrowia publicznego.
Pobyt powyżej 90 dni. Prawo pobytu na okres przekraczający trzy miesiące uzyskują obywatele UE:
• zatrudnieni lub prowadzący działalność gospodarczą w goszczącym państwie członkowskim;
• mający wystarczające środki na utrzymanie siebie i członków swojej rodziny, aby nie stanowić podczas swego pobytu obciążenia dla systemu pomocy społecznej goszczącego państwa członkowskiego, oraz mający pełne ubezpieczenie zdrowotne;
• przybyli do goszczącego państwa członkowskiego w celu podjęcia nauki, w tym szkolenia zawodowego, oraz mający pełne ubezpieczenie zdrowotne i środki finansowe na utrzymanie.
W przypadku takiego pobytu państwa członkowskie mogą wymagać od obywateli UE jedynie zarejestrowania się w urzędzie właściwym dla miejsca pobytu i uzyskania dowodu zarejestrowania się.
Szczegółowe informacje dotyczące różnych form dostępu obywateli polskich do francuskiego rynku pracy dostępne są na stronach internetowych Wydziału Promocji Handlu i Inwestycji: www.eco.amb-pologne.fr/ . Dodatkowe informacje w wersji elektronicznej są dostępne na stronie internetowej Ambasady RP we Francji: www.ambassade.pologne.net/  oraz na stronie MSZ: www.msz.gov.pl w dziale Informacje konsularne – „Informacje dla obywateli polskich wyjeżdżających do innych krajów UE/EOG”.

PRZEPISY CELNE. Zgodne z normą unijną. Funkcjonariusze francuskich służb celnych mogą przeprowadzać kontrole na całym obszarze Republiki Francuskiej, także w mieszkaniach prywatnych.

PRZEPISY PRAWNE. Za przemyt narkotyków i handel nimi grozi kara do 10 lat pozbawienia wolności. Wwóz podrobionych artykułów znanych firm francuskich jest karany.

MELDUNEK. We Francji nie ma obowiązku meldunkowego. Cudzoziemiec jest obowiązany wypełnić kartę identyfikacyjną w hotelu. Policja i żandarmeria są uprawnione do kontrolowania tożsamości cudzoziemców.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, szczepienia nie są obowiązkowe. Obywatele polscy przybywający do Republiki Francuskiej na pobyt krótkotrwały (turystyka, odwiedziny itp.) powinni przed wyjazdem z Polski zaopatrzyć się we właściwym oddziale NFZ w Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Jeśli będą musieli skorzystać z pomocy miejscowych placówek leczniczych, powinni przedstawić tę kartę, by udokumentować prawo do podstawowych świadczeń zdrowotnych. EKUZ uprawnia tylko do korzystania z podstawowych usług medycznych, dlatego wyjeżdżającym za granicę zaleca się wykupienie dodatkowych ubezpieczeń prywatnych, które w razie konieczności pokryją koszty leczenia w szerszym zakresie, jak również koszty opieki medycznej w prywatnych szpitalach i klinikach. Wskazane jest wykupienie indywidualnego pakietu ubezpieczeniowego, szczególnie od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia (poza EKUZ). Świadczenia zapewnione przez EKUZ nie obejmują tych przypadków. Bliższe informacje: www.nfz.gov.pl .
Ze względu na bardzo wysokie koszty leczenia we Francji (koszt wizyty u lekarza specjalisty waha się od 30 do 70 EUR, a jedna doba leczenia w szpitalu kosztuje średnio od 600 do 1500 EUR) turyści powinni wykupić w kraju dodatkową prywatną polisę ubezpieczenia od nieszczęśliwego wypadku lub nagłego zachorowania. Ważne, by polisa pokrywała też koszty hospitalizacji spowodowanej nagłymi objawami przewlekłej choroby leczonej w kraju (np. chorób krążenia, cukrzycy), a w razie śmierci – transport ciała do Polski.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Francja honoruje zarówno polskie, jak i międzynarodowe prawo jazdy. Obywatele państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego, którzy osiedlają się we Francji na stałe, mogą wystąpić o wymianę ich praw jazdy na francuskie, lecz nie jest to obowiązkowe. Obowiązek wymiany dotyczy jedynie dwóch przypadków: 1) prawa jazdy uzyskanego w Polsce w drodze wymiany prawa jazdy wydanego przez władze państwa spoza obszaru EOG, 2) popełnienia wykroczenia lub przestępstwa, którego konsekwencją może być zawieszenie, odebranie lub anulowanie prawa jazdy bądź utrata punktów karnych. Autostrady we Francji są płatne. Dozwolona prędkość: 50 km/godz. w terenie zabudowanym, 90 km/godz. w terenie nie zabudowanym, 130 km/godz. na autostradzie (w czasie deszczu 110 km/godz.). Przekroczenie dozwolonych prędkości karane jest wysokimi mandatami. W przypadku zatrzymania w takiej sytuacji kierowców cudzoziemskich policja lub żandarmeria może unieruchomić pojazd (zatrzymując np. dokumenty samochodu) do czasu uregulowania mandatu gotówką na miejscu. Prowadzenie przez kierowcę rozmów przez komórkę jest zabronione. Za nieprzestrzeganie tego zakazu grozi mandat w wysokości 35 EUR. W przypadkach drastycznych lub np. w razie odmowy zapłacenia mandatu na miejscu sprawa może trafić do sądu, który może nałożyć grzywnę w wysokości 150 EUR. Używanie zestawu głośnomówiącego nie jest zabronione, choć może podlegać karze, jeśli zostanie udowodnione (np. na podstawie billingu), że mogło mieć związek z przyczyną wypadku. W autokarach, w których siedzenia dla pasażerów wyposażone są w pasy bezpieczeństwa, istnieje bezwzględny obowiązek zapinania ich przez podróżnych. Kierowcy autokarów wycieczkowych i samochodów ciężarowych są obowiązani do przestrzegania przepisów dotyczących czasu pracy i przerw w jeździe. Nierespektowanie tych zasad karane jest wysokimi grzywnami (od kilkuset do kilkunastu tysięcy euro). Konsulaty nie mają możliwości opłacania mandatów ani wpływania na miejscowe władze, by odstąpiły od wymierzenia kary. Turyści polscy przyjeżdżający do Francji samochodami powinni wiedzieć, że przepisy i orzecznictwo sądowe w sprawach wypadków drogowych sytuują pieszego na pozycji bardzo uprzywilejowanej. Stąd w praktyce, zwłaszcza na drogach dużych miast, zjawiskiem powszechnym jest m.in. przechodzenie przez jezdnię na czerwonym świetle. W związku z tym w dużych aglomeracjach zaleca się jazdę z niewielką prędkością, pozwalającą na zatrzymanie pojazdu w przypadku nagłego wtargnięcia pieszego na drogę. Zasadę ograniczonego zaufania należy stosować w dużych miastach, a zwłaszcza w Paryżu, gdzie miejscowi kierowcy rzadko np. używają kierunkowskazów, natomiast dość często skręcają z prawego pasa jezdni w lewo i odwrotnie. Zasada pierwszeństwa przejazdu dla pojazdów nadjeżdżających z prawej strony (m.in. na rondach) jest bezwzględnie obowiązująca, respektowana i egzekwowana zwłaszcza w Paryżu. Poza stolicą na rondach pierwszeństwo mają pojazdy znajdujące się już na rondzie (informują o tym stosowne znaki drogowe).

BEZPIECZEŃSTWO. W Paryżu i w innych dużych miastach oraz na Lazurowym Wybrzeżu w miejscach użyteczności publicznej (metro, szybka kolej podmiejska, muzea, sklepy, plaże na południu kraju) należy zachować szczególną ostrożność ze względu na częste kradzieże kieszonkowe i drobne rozboje. Nie należy pozostawiać dokumentów, pieniędzy i innych wartościowych przedmiotów w pokojach hotelowych oraz w samochodach. W dużych miastach problemem stały się kradzieże dokonywane przez młodocianych przestępców poruszających się na skuterach i motocyklach. Obserwują oni jadące samochody, w których na siedzeniach znajdują się cenne przedmioty. Kiedy auto zatrzymuje się, np. na czerwonym świetle, otwierają drzwi samochodu, pokrywę bagażnika albo wybijają szybę, czasami rozpylają wewnątrz gaz łzawiący, zabierają łup, po czym uciekają, często jadąc „pod prąd”. Ofiarami tego rodzaju napadów padają najczęściej samotnie prowadzące samochód kobiety.
Polinezja Francuska. Podróżującym zaleca się śledzenie lokalnej sytuacji sanitarno-epidemiologicznej. Przed wyjazdem należy zadbać o stosowne przygotowanie podróży, a w czasie pobytu pamiętać o respektowaniu zasad zachowania się w specyficznych warunkach strefy tropikalnej. Na obszarach tych departamentów nie ma żadnego polskiego urzędu konsularnego. Właściwy terytorialnie jest Konsulat Generalny w Paryżu. Z tego względu możliwości uzyskania ewentualnej pomocy w razie potrzeby ze strony polskich służb konsularnych są ograniczone.

źródło: MSZ