Wyjazd do Islandii

PRZEPISY WJAZDOWE. Obywatele RP korzystają z prawa do swobodnego przepływu ludności w ramach Unii Europejskiej/Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu (niezależnie od jego celu) na terenie Republiki Islandii jest paszport (ważny minimum 3 miesiące ponad planowany okres pobytu) bądź dowód osobisty (nowego i starego wzoru – stary wzór obowiązuje tylko do końca 2007 r.) Uwaga: osoby pragnące ubiegać się o zezwolenie na pobyt muszą mieć paszport, który należy okazać, składając wniosek o wydanie zezwolenia i odbierając decyzję. Przed wyjazdem należy się upewnić, czy dokument jest w wystarczająco dobrym stanie technicznym i pozwala na stwierdzenie tożsamości (w przypadku książeczkowych dowodów osobistych należy zwrócić uwagę na aktualność zdjęcia oraz sprawdzić, czy dokument jest nadal ważny). Obywatele państw UE mają prawo przebywać i pracować w Islandii bez zezwolenia przez okres do trzech miesięcy, mają również prawo przebywać na terenie tego kraju do sześciu miesięcy bez zezwolenia w charakterze osoby poszukującej pracy. Obywatel państwa UE przebywający w Islandii w charakterze turysty bądź osoby poszukującej pracy nie może być beneficjentem pomocy socjalnej i musi samodzielnie ponosić koszty swojego pobytu.
Pobyt powyżej 90 dni. Jeżeli pobyt ma być dłuższy, konieczne jest uzyskanie zezwolenia. Szczegółowe informacje (w języku angielskim) znajdują się na stronie internetowej islandzkiego Urzędu ds. Cudzoziemców (www.utl.is). Dodatkowe informacje w wersji elektronicznej dostępne są na stronie Ambasady RP w Oslo (www.oslo.polemb.net) oraz na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych (www.msz.gov.pl) w dziale Informacje konsularne – „Informacje dla obywateli polskich udających się do innych krajów UE/EOG”.

PRZEPISY CELNE. Islandia nie jest w pełni objęta unią celną, dlatego też obowiązują tu inne niż w Unii Europejskiej przepisy dotyczące wwozu towarów przez turystów.
1. Bez cła i innych podatków można wwieźć do Islandii oprócz rzeczy osobistych potrzebnych na czas podróży:
• żywność – do 3 kg, o wartości nie przekraczającej 13 000 ISK, z wyjątkiem produktów surowych;
• napoje alkoholowe – 1 l mocnego alkoholu (o zawartości alkoholu powyżej 22 proc.) i 1 l wina, lub: 1 l mocnego alkoholu i 6 l piwa, lub: 1 l wina i 6 l piwa, lub: 2,25 l wina (napoje alkoholowe mogą wwozić osoby, które ukończyły 20. rok życia);
• 200 szt. papierosów lub 250 g innych wyrobów tytoniowych (papierosy i wyroby tytoniowe mogą wwozić osoby, które ukończyły 18. rok życia).
2. Przedmioty, których wwóz jest zabroniony bez specjalnego zezwolenia:
• telefony i inne wyposażenie telekomunikacyjne (nie dotyczy to jednego używanego telefonu komórkowego GSM);
• sprzęt wędkarski, sprzęt oraz odzież do jazdy konnej (jeśli przedmioty te były używane poza terenem Islandii, można je wwieźć pod warunkiem przedstawienia organom celnym zaświadczenia upoważnionych służb weterynaryjnych innych państw o wykonanej dezynfekcji; przedmioty te można poddać dezynfekcji przy wjeździe do Islandii na koszt właściciela);
• broń i amunicja;
• zwierzęta domowe (wwóz jest możliwy na podstawie zezwolenia wydanego przez Ministerstwo Rolnictwa Republiki Islandii pod warunkiem odbycia kwarantanny);
• lekarstwa (niewielka ilość lekarstw niezbędnych na czas pobytu, maksimum na 100 dni, jest dozwolona; funkcjonariusz służby celnej ma prawo zażądać okazania świadectwa lekarskiego);
• kwiaty i inne rośliny (bez zezwolenia można wwieźć bukiet kwiatów zawierający maksimum 25 szt.).
3. Przedmioty, których wwóz jest zabroniony:
• narkotyki i środki odurzające;
• surowe produkty żywnościowe (np. surowe mięso i wędliny, nie przegotowane mleko, surowe jaja itp.; zakaz dotyczy również suszonego mięsa i innych suszonych produktów żywnościowych);
• różnego rodzaju broń (sztylety o ostrzu przekraczającym długość 12 cm, noże i sztylety sprężynowe, kastety, pałki, kajdanki itp.);
• snuff (specjalnie przetwarzany tytoń do żucia).
Obowiązkiem turysty jest zgłoszenie służbom celnym przedmiotów, których wwóz objęty jest zakazem.
Nie ma limitu wartościowego wwożonej gotówki, o ile wwożąca lub wywożąca ją osoba jest jej prawowitym właścicielem i w razie wątpliwości ze strony służb celnych może udowodnić tytuł własności. Osoba wjeżdżająca do Islandii lub opuszczająca ten kraj jest obowiązana zgłosić służbom celnym posiadane środki finansowe w gotówce przekraczające równowartość 15 000 EUR. Można uzyskać zwrot podatku VAT za zakupione w wyznaczonych sklepach towary przeznaczone do użytku poza granicami Islandii. Podstawą do ubiegania się o zwrot VAT przy wyjeździe z Islandii jest wydany przez sklep specjalny druk Tax free, dowód zapłaty za towar, okazanie zakupionych przedmiotów w stanie nie naruszonym w zaplombowanym przez obsługę sklepu opakowaniu oraz paszport (ew. dowód osobisty). Punkty odbioru podatku VAT dla turystów znajdują się na lotniskach międzynarodowych. Szczegółowe informacje (w języku angielskim) znajdują się na stronie internetowej Urzędu Celnego: www.tollur.is  .
Przewóz zwierząt. Przepisy regulujące przywóz zwierząt zza granicy są bardzo skomplikowane. Nie ma możliwości przywozu psa, kota czy fretki na podstawie tzw. europejskiego paszportu. Obowiązkowe jest uzyskanie zezwolenia na wwóz zwierzęcia do Islandii i zamówienie kwarantanny przed przyjazdem. Szczegółowe informacje na temat wwozu zwierząt można uzyskać w następujących placówkach: Ministry of Agriculture, Chief Veterinary Office, Solvholsgata 8, 151 Reykjavik, tel. 00354 545 9750, faks 00354 552 1160, 61, www.landbunadarraduneyti.is , www.cvo.is . Informacje dotyczące kwarantanny można uzyskać w następujących placówkach: a) Kriunes, 631 Hrisey, tel. 00354 466 1781, faks 00354 466 3031, einangrun@simnet.is ; b) Hafnir, 233 Reykjanesbaer, tel. 00354 421 6949, faks 00354 698 0518, www.einangrun.biz .

PRZEPISY PRAWNE. Policja i służby celne w Islandii mają znacznie szerszy zakres uprawnień w stosunku do cudzoziemców niż służby celne i policja w Polsce. W szczególności uprawnione są do kontrolowania pojazdów i osób nie tylko na przejściach granicznych, ale również na terenie całego kraju i w każdej sytuacji. Noszenie w miejscu publicznym noża lub ostrych narzędzi o długości ostrza ponad 7 cm jest traktowane przez policję na równi z posiadaniem broni. W związku z tym na jego posiadanie wymagane jest specjalne zezwolenie miejscowych władz. W przypadku konfliktu z prawem karnym i zatrzymania przez policję każdy cudzoziemiec ma prawo do tłumacza i bezpłatnej pomocy adwokackiej. Z uwagi na brak zawodowej placówki konsularnej kontakt z polskim konsulem jest utrudniony; na miejscu w Reykjaviku urzęduje jedynie konsul honorowy.

MELDUNEK. Nie ma obowiązku meldunkowego w przypadku pobytu turystycznego. Podjęcie pracy, nauki, studiów bądź ubieganie się o wydanie zezwolenia na podstawie tzw. łączenia rodzin obliguje do posiadania miejsca zamieszkania i zarejestrowania się pod tym adresem w urzędzie rejestracji ludności.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. W Islandii nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych. Szczepienia przed przyjazdem nie są obowiązkowe. Od 1 maja 2004 r. obywatele RP objęci systemem ubezpieczenia (NFZ) w kraju mają zagwarantowany dostęp do pomocy medycznej na terenie Islandii w nagłych przypadkach na takich samych zasadach jak osoby objęte islandzkim systemem ubezpieczenia zdrowotnego – po okazaniu Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Aby ją otrzymać, wystarczy przed wyjazdem z Polski zgłosić się do najbliższego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia. EKUZ uprawnia tylko do korzystania z podstawowych usług medycznych, dlatego wyjeżdżającym za granicę zaleca się wykupienie dodatkowych ubezpieczeń, które w razie konieczności pokryją koszty leczenia w szerszym zakresie. Wskazane jest wykupienie indywidualnego pakietu ubezpieczeniowego, szczególnie od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia (poza EKUZ) oraz ewentualnego transportu chorego do kraju. Świadczenia zapewniane przez EKUZ nie obejmują wszystkich przypadków. Szczegółowe informacje o EKUZ zamieszczone są na stronach internetowych NFZ: www.nfz.gov.pl. W Islandii uzyskanie porady medycznej związane jest z opłaceniem tzw. udziału własnego (opłata zryczałtowana nie podlegająca refundacji). Dotyczy to również osób objętych islandzkim systemem ubezpieczenia. Przykładowe wysokości udziału własnego: wizyta u lekarza internisty w ciągu dnia – 600 ISK, wizyta u lekarza internisty poza urzędowymi godzinami pracy – 1500 ISK, wizyta domowa – 2300 ISK. Koszty leczenia w Islandii dla osoby nie ubezpieczonej są bardzo wysokie. Osoba nie objęta systemem ubezpieczenia zdrowotnego w Polsce powinna koniecznie wykupić przed przyjazdem do Islandii indywidualną polisę ubezpieczeniową obejmującą przynajmniej koszty leczenia i następstwa nieszczęśliwych wypadków.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Podczas pobytu o charakterze turystycznym honorowane jest polskie prawo jazdy. Obowiązkowe jest używanie świateł mijania przez cały rok i używanie pasów bezpieczeństwa na wszystkich siedzeniach pojazdu. Dzieci (dotyczy to również niemowląt) przewożone są w specjalnych fotelikach. W okresie zimowym bezwzględnie wymagane są opony zimowe. Dopuszczalna prędkość na obszarze zabudowanym wynosi 50 km/godz., 80 km/godz. na drogach o utwardzonej nawierzchni poza obszarem zabudowanym i 90 km/godz. na drogach asfaltowych poza obszarem zabudowanym. Islandzkie prawo zabrania jazdy samochodem poza wyznaczonymi drogami.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Nie ma ograniczeń. Należy jednak pamiętać o surowości klimatu, bardzo dużych odległościach między obszarami zamieszkanymi oraz gwałtownych zmianach warunków atmosferycznych niezależnie od pory roku. W Islandii jest wiele dróg nie utwardzonych, szutrowych, często są one bardzo wąskie (na szerokość jednego samochodu); dotyczy to również mostów. Zalecana jest więc daleko idąca ostrożność podczas jazdy samochodem. Drogi w górach w środkowej części Islandii mają nawierzchnię szutrową, nie utwardzoną. Większość dróg w górach jest otwarta tylko w okresie letnim. Do poruszania się po nich niezbędny jest samochód z napędem na cztery koła. Zalecana jest jazda w grupach (dwa, trzy samochody). Przed planowaną podróżą samochodem w rejonach górskich należy zasięgnąć informacji w biurach podróży o stanie dróg i warunkach jazdy w rejonie stanowiącym cel wycieczki.

BEZPIECZEŃSTWO. Islandia jest krajem bezpiecznym, w którym nie istnieje szczególne zagrożenie przestępczością.

źródło: MSZ