Wyjazd do Luksemburgu

PRZEPISY WJAZDOWE. Obywatele polscy korzystają z prawa do swobodnego przepływu osób w ramach Unii Europejskiej/Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu do 90 dni (niezależnie od jego celu) na terytorium Luksemburga jest paszport bądź dowód osobisty (nowego i starego wzoru). (Uwaga: stary wzór obowiązuje tylko do końca 2007 r.) Przed wyjazdem należy się upewnić, czy dokument jest w wystarczająco dobrym stanie technicznym i pozwala na stwierdzenie tożsamości (szczególną uwagę w przypadku starszych, książeczkowych dowodów osobistych należy zwrócić na aktualność zdjęcia).
W przypadku pobytu nie przekraczającego trzech miesięcy obywatele UE uzyskują prawo pobytu w innym państwie członkowskim bez żadnych dodatkowych warunków i formalności, poza koniecznością posiadania ważnego dowodu tożsamości lub paszportu. Prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu otrzymuje też członek rodziny obywatela UE, niezależnie od jego przynależności państwowej. Ograniczenia swobodnego przemieszczania się i pobytu mogą mieć miejsce jedynie z uwagi na zasady polityki bezpieczeństwa i zdrowia publicznego.
Pobyt powyżej 90 dni. Prawo pobytu na okres przekraczający trzy miesiące uzyskują obywatele UE:
• zatrudnieni lub prowadzący działalność gospodarczą w goszczącym państwie członkowskim;
• mający wystarczające środki utrzymania dla siebie i członków swojej rodziny, aby nie stanowić podczas swego pobytu obciążenia dla systemu pomocy społecznej goszczącego państwa członkowskiego, oraz mający pełne ubezpieczenie zdrowotne;
• przybyli do goszczącego państwa członkowskiego w celu podjęcia nauki, w tym szkolenia zawodowego, oraz mający pełne ubezpieczenie zdrowotne i środki finansowe na swoje utrzymanie.
Na pobyt w Luksemburgu dłuższy niż 3 miesiące konieczne jest jednak uzyskanie stosownego zezwolenia. W przypadku zamierzonego pobytu dłuższego niż 3 miesiące należy złożyć wniosek o udzielenie pozwolenia na pobyt dla obywatela Unii Europejskiej do: Bureau de la population et des étrangers, 9, rue Chimay (Petit Passage), L-1333 Luxembourg, tel. (00352) 4 796 27 52 (lub 58).
Dodatkowe informacje w wersji elektronicznej dostępne są na stronach internetowych MSZ: www.msz.gov.pl  w dziale Informacje konsularne – „Informacje dla obywateli polskich wyjeżdżających do innych krajów UE/EOG”.

PRZEPISY CELNE. W Luksemburgu obowiązującą walutą jest euro. Turyści podróżujący po krajach Unii Europejskiej podlegają ograniczeniom ilościowym dotyczącym wwozu towarów przeznaczonych do użytku osobistego i nie podlegających odsprzedaży. Określenie „do użytku osobistego” obejmuje także towary przewożone z przeznaczeniem na prezenty. Sprzedaż ich byłaby naruszeniem prawa, zagrożonym ich konfiskatą oraz dodatkową karą. W poważniejszych przypadkach konfiskacie mógłby też podlegać pojazd, którym towary były przewożone. Przykładowo, przewożone towary uznaje się za służące do użytku osobistego, jeżeli przy wjeździe do Luksemburga nie przekraczają następujących ilości: 200 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 1 kg tytoniu, 10 l spirytusu, 20 l wina ze zwiększoną zawartością alkoholu (np. sherry, porto), 90 l wina (w tym maksymalnie 60 l wina musującego), 110 l piwa. Osoby w wieku poniżej 17 lat nie mogą przewozić wyrobów alkoholowych ani tytoniowych.

Po przystąpieniu Polski do UE znikła możliwość ubiegania się przez polskich turystów wracających do kraju o zwrot podatku VAT od towarów zakupionych w krajach unijnych. W Unii Europejskiej obowiązuje zasada, że opodatkowanie następuje w kraju przeznaczenia towaru, a nie w kraju, z którego towar pochodzi. Wyjątkowo zasada ta nie dotyczy jednak osób fizycznych i osób prawnych nie będących podatnikami VAT, dokonujących zakupów poza granicami kraju, w którym znajduje się ich stałe miejsce zamieszkania lub siedziba. Kupując towar, opłacają one podatek VAT w kraju zakupu. Natomiast do nabycia nowego samochodu osobowego w krajach UE stosuje się przepisy unijne, które uznają to za czynność opodatkowaną w kraju zamieszkania nabywcy. Przy zakupie samochodu z przebiegiem mniejszym niż 6000 km lub w ciągu 6 miesięcy od daty jego pierwszej rejestracji należy zapłacić podatek VAT w kraju zamieszkania podczas jego rejestracji (czyli obywatel polski, mieszkający na stałe w Polsce, kupiwszy samochód osobowy w Luksemburgu, w Polsce dokonuje rejestracji samochodu i w Polsce opłaca podatek VAT).

PRZEPISY PRAWNE. Przepisy prawne Luksemburga traktują kradzież jako przestępstwo o bardzo dużej szkodliwości społecznej; kodeks karny przewiduje za nie od 3 miesięcy do 5 lat i do 3000 EUR grzywny (w przypadku recydywy kary są kumulowane).

MELDUNEK. Nie ma obowiązku meldunkowego przy pobycie turystycznym do 3 miesięcy.

UBEZPIECZENIE. Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych są w Luksemburgu uznawane. Tzw. zielona karta nie jest obowiązkowa. Uznaje się, że pojazd zarejestrowany w Polsce ma (tak jak w przypadku rejestracji w innych krajach UE) obowiązkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Zielona karta nadal może jednak służyć jako międzynarodowy dowód ubezpieczenia, który w razie wypadku ułatwia uzyskanie odszkodowania. Inne ubezpieczenia są zalecane, ale nie obowiązkowe. Dodatkowe informacje na ten temat dostępne są pod adresem internetowym: www.pbuk.com.pl/ ).

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych ani wymogu szczepień. Opieka medyczna jest ogólnie dostępna. Cena standardowej wizyty lekarskiej wynosi od 29,20 EUR do 50 EUR (u specjalisty); doba pobytu w szpitalu publicznym kosztuje ok. 250 EUR, a na oddziałach intensywnej terapii ok. 800 EUR.
Osoby opłacające w Polsce składki na NFZ mają prawo do skorzystania z opieki medycznej w Luksemburgu w ramach tego ubezpieczenia. Dokumentem, na którego podstawie można skorzystać w Luksemburgu z opieki medycznej świadczonej przez lekarza, przychodnię lub szpital państwowej służby zdrowia, jest Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) wydawana w Polsce przez kasy chorych lub oddziały NFZ (bliższe informacje: www.nfz.gov.pl). Na podstawie tej karty (której nie trzeba nigdzie w Luksemburgu rejestrować) turyście przysługują tylko świadczenia zdrowotne w zakresie koniecznym, z uwzględnieniem ich charakteru oraz przewidywanego okresu pobytu w Luksemburgu. O uznaniu świadczeń za konieczne w danym przypadku decyduje lekarz udzielający pomocy. Uwaga: Karta EKUZ nie daje uprawnienia do świadczeń, jeśli celem podróży miałoby być uzyskanie świadczeń medycznych za granicą. Osoby ubezpieczone w Polsce będą mogły wyjechać na leczenie do Luksemburga na podstawie druku E-112. W takim przypadku potrzebna będzie jednak dodatkowo zgoda NFZ.
Zwrot kosztów leczenia. Zgodnie z prawem luksemburskim należy najpierw pokryć w całości koszty udzielonych świadczeń medycznych, a następnie można ubiegać się o zwrot w miejscowej kasie chorych, przy czym kasa ta zwróci tylko część tych kosztów, pomniejszonych o „wkład własny pacjenta”. Wysokość wkładu własnego pacjenta zależy od rodzaju udzielonego świadczenia, np. koszt wizyty lekarskiej zwracany jest w 90%, przy czym koszty transportu sanitarnego (o ile nie został on wezwany do wypadku przy pracy lub o ile lekarz nie potwierdzi jego niezbędności) w całości ponosi pacjent. Jeśli nie występuje się do luksemburskiej kasy chorych o zwrot kosztów świadczeń medycznych uzyskanych w Luksemburgu, można po powrocie do Polski zwrócić się o zwrot tych kosztów (pomniejszonych o wkład własny pacjenta) do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania oddziału wojewódzkiego NFZ. Do uzyskania zwrotu kosztów leczenia niezbędne jest przedstawienie oryginałów wszystkich rachunków, dowodów zapłaty, recept itp. Szczegółowe informacje dotyczące możliwości korzystania ze świadczeń medycznych w Luksemburgu dostępne są na stronie internetowej NFZ: www.nfz.gov.pl/ue , a w Luksemburgu w instytucji łącznikowej: Union de Caisses de Maladie, 125 Route d’Esch, Boite postale 1023, 1010 Luxembourg, tel. (00352) 4 98 33 11 – lub w jej lokalnym oddziale.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. W Luksemburgu obowiązują następujące górne limity prędkości: na autostradach – 130 km/godz., na drogach szybkiego ruchu (o oddzielonych jezdniach dla każdego kierunku) – 90, 100 lub 110 km/godz., na innych drogach na obszarze nie zabudowanym – 90 lub 70 km/godz., na obszarach zabudowanych – 50 lub 30 km/godz. Obowiązkowe jest zapinanie pasów bezpieczeństwa zarówno na przednich, jak i na tylnych siedzeniach. W miastach obowiązuje generalna zasada pierwszeństwa pojazdów nadjeżdżających z prawej strony. Rozmawianie przez telefon komórkowy podczas prowadzenia samochodu jest zabronione. Maksymalny dopuszczalny poziom alkoholu we krwi kierowcy wynosi 0,8 promila. Przestrzeganie przepisów ruchu drogowego jest surowo egzekwowane. Kary za przekroczenie prędkości wynoszą od 50 do 300 EUR. Znaczne przekroczenie dozwolonej prędkości może być też powodem zatrzymania prawa jazdy. Szczególnie dokładnie sprawdzane są dokumenty samochodów ciężarowych i ich kierowców, a niedopełnienie jakichkolwiek formalności karane jest wysokimi mandatami.

Międzynarodowe prawo jazdy nie jest obowiązkowe. Polskie prawo jazdy zachowuje ważność do daty określonej w dokumencie. Nie można mieć praw jazdy wydanych przez więcej niż jeden kraj członkowski Unii Europejskiej. Po przystąpieniu Polski do UE obywatel polski mający stałe miejsce zamieszkania w innym kraju UE ma prawo wymienić prawo jazdy na nowe, unijne, po wygaśnięciu ważności dotychczas posiadanego lub w przypadku jego utraty. Wymiana taka nie będzie się wiązała z koniecznością ponownego zdawania egzaminów. Państwo, na którego terenie obywatel polski przyjmuje stałe miejsce zamieszkania, może przez okres ważności jego prawa jazdy stosować wobec niego swoje krajowe przepisy, obowiązek badań lekarskich i wnoszenia opłat, może także umieszczać w prawie jazdy informacje niezbędne dla służb administracyjnych. W związku z wprowadzeniem 12-punktowego systemu kar obowiązkowa jest – w przypadku zameldowania w Luksemburgu – zamiana prawa jazdy na luksemburskie (oficjalnie do 12 miesięcy po zameldowaniu, ale gdy policjant chce odebrać punkty rezydentowi luksemburskiemu mającemu obce prawo jazdy, może ukarać go mandatem za brak luksemburskiego prawa jazdy i wyznaczyć 2 tygodnie na wymianę).

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Nie ma żadnych ograniczeń.

BEZPIECZEŃSTWO. Nie występują poważniejsze zagrożenia przestępczością.

źródło: MSZ